Om half zes vanochtend opgestaan, we moesten om 8:15 in het UMGC op de dagbehandeling zijn voor de beenmergpunctie van Rick. Ik was enorm zenuwachtig, na alle gruwelverhalen te hebben gelezen en de vreselijke beelden die je soms ziet op televisie deden dat ik er enorm tegenop zag voor Rick.
Gelukkig heeft Rick niet zo heel veel last van zenuwen en was hij vrij kalm. In de wachtkamer besloot ik zodra Rick werd opgeroepen weg te lopen uit de ruimte. Maar toen de zuster Rick kwam halen zei ze dat ik gewoon mee kon gaan naar het bed waar hij op zou komen te liggen en dat ze hem dan later op zouden halen.
Eenmaal in bed zag ik dat Rick toch wel enigszins angstig werd en de situatie hem wel wat droevig maakte. We probeerde over allerlei dingen even te kletsen en niet te focussen op wat er allemaal is gebeurd en gaat gebeuren de afgelopen dagen.
Rick was aan het wachten in een zaal vol met bedden. Een aantal bezet door mensen die ook wachtte op een beenmergpunctie. Maar ook een paar mensen die een chemo behandeling kregen. En dat is toch wel confronterend vonden we. We spraken met elkaar af dat het nog héél lang gaat duren voordat Rick hier een chemo zou moeten krijgen (we gokken erop dat het wait and see periode nog héél lang duurt).
Na zo'n 20 minuten werd Rick door de chirurg meegenomen en bleef ik achter in de zaal. Hij bleef ongeveer zo'n 15 minuten binnen en kwam met een glimlach terug. Het was meegevallen!
Rick vond het niet zo vreselijk als alle gruwelverhalen soms doen blijken. De druk op het bot was inderdaad even vervelend, maar toen was het ook gedaan en voelde hij het niet meer. De chirurg vroeg ondertussen nog "doet dit pijn?" maar ook dan voelde Rick het niet. Gelukkig maar!
Rick zei nog dat hij het zetten van zijn tatoeage pijnlijker vond :-)
Helaas konden we niet direct het ziekenhuis verlaten, Rick moest nog 8 buisjes bloed afgeven. Ik ben blij dat hij nog in bed lag! Ondertussen dat de zuster netjes het bloed afnam lekker gekletst en grapjes gemaakt. We moesten vooral lachen toen de zuster het gesprek beeindigde en aangaf "Ik ga deze even naar Gea brengen!" met de buisjes bloed in haar handen zwaaiend alsof we Gea al jaren kennen. Who the fuck is Gea??
Hey Daan en Rick
BeantwoordenVerwijderenGod, wat vind ik dit erg voor jullie. Zo'n leuk gezellig stel die het zo fijn heeft samen. Ik kan de een niet zonder de ander zien. Ik wens jullie heel veel sterkte toe samen, dat jullie maar heel veel aan elkaar mogen hebben. Geniet van elke dag elke minuut elke seconde! En voor vandaag de ctscan heel veel succes! We hopen hier allemaal dat het goed komt en dat jullie nog tientallen jaren samen mogen hebben!
Groetjes
Anton en Sanne..