Op 41 jarige leeftijd wordt er bij Rick folliculair lymfoom ontdekt, een vorm van Non-Hodgkin-lymfoom (lymfeklierkanker), die helaas tot nu toe niet te genezen is. Toch betekent deze diagnose niet direct het einde, mensen met folliculair lymfoom kunnen vaak nog vele , soms tientallen, jaren nog met deze ziekte leven.
Op deze blog zullen zowel Rick als zijn vriendin Daniëlle hun ervaringen, gedachtes en gebeurtenissen omtrent deze ziekte neerschrijven.

zondag 13 januari 2013

Nog een maand en dan weer op controle

Nog een maand en dan moet Rick weer op controle. Wat gaat de tijd toch hard! Ik kan mij nog zo het moment herinneren dat we weer even uitstel kregen, even adempauze en een paar maanden even geen medisch gedoe.

We hebben leuke dingen gedaan, we zijn naar Dortmund geweest, een weekend Amsterdam en een bezoekje aan de kroeg waar we elkaar ontmoet hebben.
We hebben nare dingen gedaan; we hebben afscheid genomen van mijn vader die op 19 december jl is gestorven en ook hebben we heel onverwachts afscheid moeten nemen op tweede kerstdag van een van onze lieve katten, Eresyr.

We hebben ook de nodige dingen gedaan: gekeken hoe het financieel geregeld is mocht Rick te komen overlijden (het is gelukkig goed geregeld dankzij ZIGGO waar je nog kan profiteren van de semi-overheidsinstellings-regelingen zoals partnerpensioen bij het  ABP). We hebben onze hypotheek laten omzetten naar een een betere, veiligere hypotheek (dat was sowieso verstandig geweest ongeacht de situatie), en we doen een poging om de uitvaartverzekering omhoog te krijgen. Dit van ons beide, want dat zijn dingen waar je eigenlijk nooit bij stil staat. Je denkt altijd wel dat het goed geregeld is, maar de kosten voor de uitvaart van mijn vader en zijn te kleine dekking hebben ons daar wel weer even bij stil laten staan.
Je zou denken dat verzekeringsmaatschappijen blij zijn met mensen die graag in deze tijden iets willen verhogen, maar tot nu toe na onze online verzoek nog geen taal of teken.

Hoe gaat het met Rick? Hij is uiteraard zelf diegene die dat het beste kan omschrijven, maar ik heb het idee dat het wisselend gaat. Er zijn, gelukkig, tot nu toe geen andere symptomen bijgekomen (afkloppen!), maar Rick is wel zo nu en dan erg moe. Een moeheid waarvan hij zegt dat het moeilijk te omschrijven is, maar het lijkt op momenten van algehele uitputting. Sinds twee weken gaat het echter weer iets beter, hopelijk blijft de stijgende lijn

Ik vind het ongelofelijk knap hoe hij zich erdoor slaat tot nu toe, zowel lichamelijk als geestelijk. Hij werkt nog de volledige 5 dagen en we doen nog leuke dingen. Al doen we het wel rustiger aan, geen volgeplande weekenden meer, en klussen aan het huis doen we echt maar mondjesmaat en geen grote projecten uiteraard.


 December 2012, Dortmund


2 opmerkingen:

  1. Hoi lieve Rick en Daniëlle, ik zie van dichtbij hoe knap jullie allebei een weg vinden! Respect. Ik ben blij dat ik jullie allebei heb mogen leren kennen! Lieve groetjes Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Rick en Daniëlle
    Ik kreeg dezelfde diagnose in oktober 2012. Ik heb het vooral moeilijk met de vermoeidheid die me af en toe parten speelt. Ik herken het gevoel van totale uitputting, die Rick moeilijk kan omschrijven. Heb je nu gewoon weer één of ander griepje te pakken? of zijn het dan toch die aangetaste klieren? en hoe leg je het uit aan je omgeving? Wanneer ben je 'te moe' om te werken....
    Het steunt me te lezen dat Rick hier ook last van heb. Soms voel ik me een hypochonder.
    Hopelijk mogen we nog lang in die 'wait and see' fase blijven.

    BeantwoordenVerwijderen