Ik denk dat ik niet eerder zo zenuwachtig was voor een bezoek bij de hematoloog dan deze keer. Rick had de bult zo'n 2 weken geleden ontdekt en hij was vrij prominent aanwezig onderaan zijn ribben.
Na het telefoontje aan de hematoloog en haar reactie dat ze niet zo 123 aan een opgezette lymfe dacht deed al mijn en Rick z'n alarmbellen draaien.
Bij een Folliculair lymfoom gebeurd het bij 1 op de 3 patiënten dat de indolente (langzaam groeiende) vorm transformeert naar een agressieve vorm (link)*, je ziet dan vaak tumoren op de organen zoals bijvoorbeeld de lever of milt. Het waren spannende dagen waarin we alleen maar konden afwachten tot het maandag was en de hematoloog er naar kon kijken.
Ditmaal liep het spreekuur nauwelijks uit en werden we snel binnen geroepen. Na wat korte vragen te hebben beantwoorde ging ze Rick onderzoeken. Toen hij de verdikking aanwees vertelde ze zonder twijfel dat dit het uiteinde van zijn borstbeen was die scheef zat en "het zwaardvormig uitsteeksel" wordt genoemd.
Deze is schijnbaar geïrriteerd en voelt daarom gevoelig aan.
Hoe het komt dat deze scheef zit (zo geboren? ooit gevallen?) is een raadsel, en waarom deze nu zo ineens opvalt en gevoelig is kan diverse oorzaken hebben. Al googelend lijkt het op een "xiphoid process syndrom".
Omdat Rick ook wat misselijkheid en druk op zijn maag ervaart heeft hij maagzuurremmers meegekregen. Een deel van deze irritatie en misselijkheid kan ook door stress komen, en Rick heeft dan ook gelukkig besloten het even een stapje rustiger aan te doen.
Al met al een hele opluchting vandaag dat het geen agressieve tumor is!
(*formulering gewijzigd en link toegevoegd nav een vraag hierover)
En of POEH! Fijn te horen. Nu dus inderdaad even een stapje terug. Knuf San
BeantwoordenVerwijderenIk ben bij dat het niets ernstig is doe maar rustig aan Mam xx
BeantwoordenVerwijderenHey Rick en danielle,
BeantwoordenVerwijderenWat een ook nare periode voor jullie samen, wat een spanningen en stress.
Denk goed aan jullie zelf. Hoop je snel weer te zien..... eerst maar eens even flink bijtrekken.
Gr. Ilona